“Heç kimin jurnalisti aşağılamaq, ona kobud cavab vermək ixtiyarı yoxdur. Bu elementar etik davranış qaydasıdır. Buna yol vermək olmaz. Məsləhət olan odur ki, jurnalistlər müsahib seçməmişdən əvvəl ekspront işləməsinlər”
“Hər hansı bir hüzr mərasimi, dəfn mərasimi bunlar faktiki olaraq jurnalistikada ekstrimal şərait hesab olunur. O situasiyada jurnalist necə işləməlidir? Adamlara necə yaxınlaşmalıdır? Ümumiyyətlə, bunların xarakterlərinə görə o mərasimləri jurnalistlər işıqlandırmalıdılarmı?” Əlbəttə ki, ictimai fiqurlar, tanınmış şəxslərlə bağlı belə hadisələr praktikada var, və bunlar işıqlandırılır.
Konkret olaraq Aygün Bəylərin hüzn mərasimində baş tutmayan müsahibə ilə bağlı isə, bu əlbəttə ki, müəyyən dərəcədə ağrılı məsələdir. Çünki faktiki olaraq jurnalist özünə borc bilir ki, toplaşanlardan mərhumla bağlı rəylər, xatirələr öyrənsin. Bu başa düşülən situasiyadır. Amma bu situsiyanın özəlliyi bir də ondadır ki, hər adama, hər kəsə yaxınlaşmaq, soruşmaq bir az həssas məsələdir. Çünki insanlar dəfn mərasimində, hüzr yerində ənənəvi vəziyyətdən bir az fərqli, həssas olurlar. Əsəblər çox üzdə olur, gərginlik artır. Ona görə belə məqamda jurnalist xüsusi yanaşma taktikası seçməlidir. Kimsənin kamera qabağında danışmaması onun hüququdur. Danışa da bilər, danışmaya da. Amma heç kimin jurnalisti aşağılamaq, ona kobud cavab vermək ixtiyarı yoxdur. Bu elementar etik davranış qaydasıdır. Buna yol vermək olmaz. Məsləhət olan odur ki, jurnalistlər müsahib seçməmişdən əvvəl ekspront işləməsimlər. Yəni o halda əvvəlcədən razılıq və yaxud başqalarının vasitəsiylə rəy soruşa bilərlər. Müəyyən hazırlıq olmalıdır ki, onlar xoşa gəlməz, arzu olunmaz davranış nümayiş elətdirməsinlər. Jurnalistin davranışı prinsip etibarı ilə doğrudur. Bəzi özəlliklər nəzərə alınmalıdır, amma kamera qarşısında da heç kimin jurnalisti aşağlamaq, onunla kobud davranmaq haqqı yoxdur”.
Zülfiyyə Hüseynova
